Kinderalimentatie is een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de minderjarige. Kinderalimentatie wordt betaald door de ene ouder aan de hoofdverzorgende ouder. Ook bij een min of meer gelijke zorgverdeling zoals co-ouderschap, kan kinderalimentatie aan de orde zijn, bijvoorbeeld als er een relatief groot inkomensverschil is tussen beide ouders.

Het staat ouders vrij om na hun scheiding zelf afspraken te maken over de verdeling van de verschillende uitgaven voor de kinderen. Er kan bijvoorbeeld gekozen worden voor een kinderrekening, waar beide ouders een geldbedrag op storten en waarvan bepaalde kosten van de kinderen betaald worden. Er kan ook een alimentatieafspraak worden gemaakt. Als ouders er samen niet uitkomen, zal de rechter een alimentatieregeling vaststellen.

Bij een alimentatieregeling wordt er vanuit gegaan dat iedere ouder de dagelijkse kosten van het kind draagt als het kind bij hem verblijft. Daarnaast zijn er natuurlijk ook andere kosten die los staan van waar het kind verblijft. Het uitgangspunt is dat de ouder waar het kind zijn/haar hoofdverblijf heeft en die vaak dus ook de kinderalimentatie ontvangt, deze vaste lasten voldoet. Die lasten worden de “verblijfsoverstijgende kosten” genoemd. De dagelijkse kosten worden de “verblijfskosten” genoemd.

Met name de post “kleding” zorgt voor discussies en dan met name als de kinderen ook een groot deel van de tijd bij de ouder zijn die alimentatie moet betalen. De alimentatieontvanger voelt zich dan vaak niet verplicht kleding aan te schaffen van de kinderalimentatie. Vallen deze uitgaven voor kleding nu onder de verblijfsoverstijgende kosten of onder de verblijfskosten? Per 1 januari 2020 heeft de Expertgroep Alimentatie in het Rapport Alimentatienormen beslist dat de post “kleding” valt onder de verblijfsoverstijgende kosten. Het Rapport Alimentatienormen is een rapport dat aanbevelingen doet voor de rechtspraktijk. Rechters en partijen kunnen in individuele zaken daarvan wel afwijken, maar in de meeste gevallen worden de aanbevelingen uit het rapport gevolgd. In het rapport zijn geen uitputtende opsommingen opgenomen welke kosten onder welke post vallen, maar worden alleen enkele voorbeelden gegeven. Hieronder treft u aan welke kosten meestal onder de verblijfsoverstijgende en de verblijfskosten vallen.

Verblijfsoverstijgende kosten

• Kleding en schoeisel
• Kosten voor openbaar vervoer (i.v.m. school)
• Sportcontributies, sportbenodigdheden, sportkleding
• Muziekinstrumenten
• Abonnementen (waaronder telefoon)
• Kapper
• Schoolgeld, schoolexcursies /schoolreisje
• Fiets
• Niet vergoede medische kosten

Verblijfskosten

• Eten
• Drinken
• Lichaamsverzorging
• Huisvestingskosten
• Uitstapjes / vakanties
• Speelgoed

Het is voor ouders mogelijk om een afwijkende verdeling van kosten af te spreken. Om discussies achteraf te voorkomen is het aan te raden om in een ouderschapsplan vast te leggen welke kosten onder de verblijfsoverstijgende kosten vallen.

Nadat u en uw partner uit elkaar gaan is het de bedoeling dat de levensstandaard van het kind zoveel mogelijk in stand blijft. In dat kader betaalt meestal de ouder waar het kind niet zijn hoofdverblijf heeft een bedrag aan kinderalimentatie aan de andere ouder. Een deel van de kosten van verzorging en opvoeding is daarmee gedekt en draagt bij aan de verdere ontwikkeling van het kind. 

Voor het vaststellen van de hoogte van het te betalen bedrag aan kinderalimentatie zijn twee elementen van belang:

• de behoefte (de levensstandaard) van het kind;
• de draagkracht van de ouders.

Behoefte

De behoefte van het kind is het welstandsniveau van het kind ten tijde van de samenleving van de ouders. Met andere woorden: de totale kosten van het kind die voor rekening van de ouders kwamen ten tijde van de samenleving. Dit welstandsniveau wordt afgemeten aan het inkomen dat het gezin te besteden had toen zij nog samen een huishouding voerden. In de rechtspraak zijn normen ontwikkeld op basis waarvan de behoefte van het kind bepaald kan worden. Deze normen staan beschreven in het Rapport Alimentatienormen. Aan de hand van het netto gezinsinkomen, de gezinssamenstelling en de leeftijd van het kind, kan de behoefte van het kind bepaald worden. 

Draagkracht

Vervolgens dient berekend te worden wie welk deel van de behoefte van het kind voor zijn/ haar rekening dient te nemen. Iedere ouder dient namelijk naar evenredigheid van zijn draagkracht bij te dragen in de kosten van het kind. De draagkracht van een ouder wordt berekend aan de hand van zijn/haar actuele inkomen minus een bedrag aan kosten voor het eigen levensonderhoud. De uitgangspunten die de rechter hanteert bij het berekenen van de draagkracht staan ook beschreven in het Rapport Alimentatienormen. 

Het berekenen van te betalen kinderalimentatie is niet altijd gemakkelijk. Indien het inkomen bijvoorbeeld fluctueert, is het de vraag met welk inkomen redelijkerwijs rekening dient te worden gehouden. Bij ondernemers ziet men vaak dat het inkomen jaarlijks sterk kan wisselen. Het is dan zaak dat goed bekeken wordt met welk inkomen wel en niet rekening moet worden gehouden. In veel gevallen loont het dan ook om juridisch advies in te winnen.